De groep Yum onstond in de loop van 1998, toen Reinert d'Haene (de drummer van Ashbury Faith) werd aangezocht om de productie te doen van het groepje The Bliss. Hier liep hij de Canadees/Nederlandse zanger Lennerd Busé tegen het lijf, en vermits het tussen deze twee mensen klikte, was Yum geboren.

De twee doken een tijdje later in huisstudio, en namen daar een demo op, die naar een aantal platenmaatschappijen werd opgestuurd. De songs die het duo geschreven had op akoestische gitaar, werden daarbij ingekleed met electronica van Reinert's broer Geert. Een low-budget oplossing voor een vol groepsgeluid, dat even later een soort handelsmerk van de groep werd. De demo werd ook afgegeven tijdens een A&R promo-initiatief van Sony België, en enkele maanden later bleek dat Sony de demo weerhouden had.


D'Haene & Busé hadden ondertussen echter niet stilgezeten: ze hadden ondertussen zelf al zitten werken aan songs en opnames in de studio van broer Geert (met de bedoeling een CD in eigen beheer te maken). Sony bleek echter ambitieuzer dan dat, en stuurde Gary Langan (stond aan de wieg van Art of Noise, en producer van talloze groepen, zoals ABC, Frankie Goes to Hollywood, Scritti Politti, The The ...) op het duo af. Langan kreeg echter niet de volledige controle over de productie, maar schaafde in de Aartselaarse Ace-studio wel de opnames van Yum bij tot een licht andere sound. "Er was wel een voorstel om de plaat opnieuw op te nemen maar we verkozen om met de originele opnames te werken zodat we het oorspronkelijke gevoel konden behouden" zei Reinert in MIXnMusic.

Het resultaat was een soort pop-rock-dance-eighties-wave hybride op de eerste full-cd. Reinert hierover in de Standaard : "Ik heb vaak gedacht dat de band tussen twee stoelen zou kunnen vallen. Te poppy voor de alternatieve sector en te rockerig voor de mainstream. Wij gaan van poppy, dance-achtige nummers naar akoestische songs. Hoe verkoop je dat? Waar plaats je dat in het muzikale milieu? Maar aangezien elektronika tegenwoordig door iedereen wordt geïntegreerd, denken de mensen veel breder." En in De Morgen : "We wilden de plaat oorspronkelijk zelf uitbrengen, omdat we ervan overtuigd waren dat geen enkele platenmaatschappij ons zou willen hebben. Gelukkig staat de markt nu open voor zulke dingen: kijk maar naar Das Pop, Zita Swoon en Ozark Henry. Stuk voor stuk fantastische groepen die op verschillende manieren elektronika integreren!".


Leden :
- Lennard Busé (zang)
- Reinert d'Haene (drums)
live ook:
- Geert d'Haene (keyboards)
- Matthias van der Hallen (gitaar)